Een fijne plek om te wonen voor nu en voor later. Dat was wat Ton Bus en zijn vrouw zochten voor hun zoon Sander. Een actieve jongeman die volop van het leven geniet en zich daarin niet laat tegenhouden door een verstandelijke beperking. Samen met drie vrienden zal Sander een van de bewoners worden van het te bouwen Homerushuis. Een woonlocatie voor jongvolwassenen met een verstandelijke beperking middenin Almere Poort. Zij zullen net zoals alle andere wijkgenoten buren zijn die hun steentje bijdragen. En zo maken zij samen de buurt een stukje mooier.

Zoektocht

De zoektocht naar een geschikte woonplek begon ruim 6 jaar geleden. Ton en zijn vrouw hebben altijd met veel liefde en toewijding zelf voor Sander gezorgd. Met het oog op dat zij beiden ook een dagje ouder worden en het goed geregeld wilden hebben voor als ze er straks niet meer zijn, begonnen ze zich te verdiepen. Ton Bus ”Als je een kind hebt die een beperking heeft, kan het een ingewikkelde puzzel zijn om een geschikte woonplek te vinden. Eigenlijk zijn er twee opties: een locatie van een zorginstelling of een ouderinitiatief. Dit laatste is een woongroep met zorg een begeleiding die je samen met andere ouders verwezenlijkt”.

Middenin de wijk

Een ouderinitiatief biedt verschillende mogelijkheden, maar het heeft ook een keerzijde. Je moet er zelf voor zorgen dat een locatie wordt gebouwd en als het klaar is betrokken blijven om alles draaiende te houden. Waardoor Ton uiteindelijk nog steeds met het gevoel bleef zitten dat hij niet in vrede kon rusten na zijn dood. Bus “We zijn een lange tijd aangehaakt geweest bij een ander ouderinitiatief, maar ruim tweeënhalf jaar geleden kwam ik in contact met zorginstelling Philadelphia. We hadden verschillende goede gesprekken. Tijdens een van deze gesprekken heb ik de vraag neergelegd of ze voor Sander en zijn vrienden onderdak konden bieden. Een droomplek waar ze nu en in de toekomst kunnen wonen. De intensieve gesprekken die volgden, waren belangrijk om de wederzijdse verwachtingen over en weer uit te spreken. Maar het was juist de visie van Philadelphia die ons uiteindelijk over de streep trok. Sander komt op een begeleide woonplek te wonen, waar buren betrokken zijn bij de bewoners. En waar ze elkaar ook kunnen ontmoeten in de gezamenlijke ruimte”. Sander en zijn medebewoners worden gewone buren in de buurt.

Homerushuis

Het Homerushuis wordt gebouwd in het Homeruskwartier. Op de hoek van de Trojestraat en Agamemnonsingel. Door zijn centrale ligging zijn voorzieningen zoals strand, bos, park, het centrum en openbaar vervoer nooit ver weg. Het gebouw bestaat uit 4 verdiepingen. Elke bewoner krijgt een appartement voorzien van een eigen badkamer, aparte slaapkamer en eigen keukenblokje. Op iedere verdieping komen 8 appartementen. Bovendien vind je er ook een grote gemeenschappelijke woon-eetkamer met een groot terras. Alleen de indeling van de begane grond wijkt af. Hier komen 4 appartementen. De overige ruimte zal gebruikt worden voor een grote gemeenschappelijke berging en een grote ontmoetingsruimte; Homerusplace. Deze ruimte wordt niet alleen een ontmoetingsplek voor de bewoners, maar voor de hele buurt. In Homerusplace zal dagbesteding De Koekerij een nieuwe locatie starten; De Verwennerij. Hier worden bezoekers verwend met een hapje, drankje en ander lekkers. Buiten de openingstijden van de Verwennerij zal Homerusplace gebruikt kunnen worden voor andere buurtactiviteiten.

Meer mogelijk dan gedacht

Met de bouw van het Homerushuis eindigt voor Ton Bus een lange zoektocht. Sander en zijn huidige en toekomstige vrienden kunnen straks op zichzelf wonen net zoals iedere andere jongvolwassene. Maar misschien nog wel het belangrijkste; Ton kan zijn zoon loslaten omdat hij weet dat hij daar straks gelukkig zal zijn. Ton: “Het is mijn ultieme droom dat de jongens straks op zichzelf kunnen blijven wonen. Naast Sander komen er nog een aantal andere jongeren te wonen. Het wereldje is klein, dus ze kennen elkaar via school, het werk, de sportclub of van een van de vele andere activiteiten waar ze aan deelnemen. Van een aantal toekomstige bewoners is het al zeker dat ze hier komen wonen. Daardoor kun je ook wel redelijk goed inschatten wat je aan mekaar hebt. Met dit project laten we zien dat er door samenwerking met de buurt en de daar actieve organisaties voor zorg en welzijn voor deze groep bewoners meer mogelijk is dan gedacht. Maar misschien nog wel belangrijker; zoals het altijd ging, gaat het straks niet meer. De huidige organisatie van de zorg, waarbij dit is uitbesteed aan zorginstellingen is niet langer houdbaar. Gebrek aan geld en aan zorgpersoneel is hier de oorzaak van. Met sociale en technische innovaties geven we hier antwoord op. Doordat dit project zo goed gaat, straalt dit af op andere soortgelijke projecten en zal het meer geaccepteerd worden om mensen met een beperking gewoon mee te laten doen in de buurt”.